Με αφορμή την δολοφονική ομοφοβική επίθεση σε Gay Club στο Ορλάντο η Colour Youth κρίνει απαραίτητο να προσπαθήσει να σπάσει την σιωπή των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και του Υπουργείου Εξωτερικών σχετικά με τα κίνητρα του δράστη.
Τα ξημερώματα της δωδέκατης Ιουνίου ένοπλος δράστης εισέβαλε σε γκέι μαγαζί ανοίγοντας πυρ προς τους θαμώνες του, αφήνοντας πίσω του πενήντα νεκρούς και δεκάδες τραυματίες. Τα κίνητρα του εγκλήματος σύμφωνα με της έρευνες είναι ομοφοβικά καθώς τα θύματα στοχοποιήθηκαν με βάση τον φερόμενο σεξουαλικό προσανατολισμό τους. Η είδηση αυτή αναπαράχθηκε από πολλά μέσα μαζικής ενημέρωσης παγκοσμίως, δυστυχώς όχι πάντα με τον δέοντα σεβασμό στα θύματα, καθώς αποσιωπήθηκε η γκέι ταυτότητα των θυμάτων. Με μεγάλη μας θλίψη μεταξύ αυτών ήταν και πολλά Ελληνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, αλλά και το Υπουργείο Εξωτερικών, τα οποία θεώρησαν προτιμότερο να αποκρύψουν τα πραγματικά στοιχεία της πολύνεκρης αυτής επίθεσης, υποτιμώντας με αυτόν τον τρόπο την βία και τις διακρίσεις που βιώνουν πολλά LGBTQ άτομα στην καθημερινότητά τους.
Τα θύματα της επίθεσης στο Ορλάντο ήταν αθώοι άνθρωποι, αλλά ήταν επίσης και μέλη της LGBTQ κοινότητας, και αυτό θα έπρεπε να θεωρείται εξίσου τραγικό. Όσο λυπηρό και απάνθρωπο είναι να αφαιρεθεί η ζωή ενός αθώου ατόμου, εξίσου βάναυσο είναι να αφαιρεθεί μια ζωή λόγω του σεξουαλικού προσανατολισμού ή/και ταυτότητας έκφρασης φύλου του θύματος. Τα θύματα της επίθεσης του Ορλάντο δεν έτυχε να είναι gay. Σκοτώθηκαν για αυτόν ακριβώς το λόγο. Η ύπαρξή τους θεωρήθηκε από κάποιον ως μικρότερης αξίας, επειδή επέλεξαν να διασκεδάσουν σε ένα gay club.
Κάτι που αξίζει να σημειωθεί είναι ότι αυτό δε είναι ούτε πρωτάκουστο ούτε ξένο για τα δεδομένα της ελληνικής πραγματικότητας. Το 2015 καταγράψαμε μέσω του έργου “Πες το Σ’ εμάς” 73 περιστατικά βίας και διακρίσεων εις βάρος LGBTQ ατόμων στην Αθήνα. Αντίστοιχα, σε καθημερινή βάση θεωρείται ανεκτό να τίθενται σε “δημόσια διαβούλευση” τα δικαιώματα της LGBTQ κοινότητας σε τηλεοπτικά πάνελ, στα οποία οι ομοφοβικές, αμφιφοβικές και τρανσφοβικές απόψεις θεωρούνται ως πολύτιμες για το δημόσιο διάλογο. Παράλληλα, δημοσιεύματα, όπως αυτό της εφημερίδας Μακελειό με τίτλο που αναφέρεται σε “50 τουλάχιστον π@@στηδες”, κυκλοφορούν ελεύθερα χωρίς να παρεμβαίνει καμία αρμόδια αρχή, ενώ στα σχόλια ανάλογων δημοσιεύσεων είναι σαφές πως πολλοί συμπολίτες μας θα ήθελαν να είναι στη θέση του δράστη. Τέλος, επανειλημμένα το ΕΣΡ έχει απορρίψει την προβολή διαφημιστικών μηνυμάτων LGBTQ οργανώσεων, υποστηρίζοντας ότι τα LGBTQ ζητήματα δεν αποτελούν κοινωνικό μήνυμα.
Η απόκρυψη της ταυτότητας των θυμάτων της επίθεσης στο Ορλάντο ισοδυναμεί με δεύτερη εκτέλεσή τους. Καλούμε τα ΜΜΕ να αξιοποιήσουν αυτό το θλιβερό γεγονός για να μιλήσουμε ανοιχτά ως κοινωνία για τη βία και τις διακρίσεις που υφίστανται τα LGBTQ άτομα.
Παράλληλα, καλούμε τους εκπροσώπους της πολιτικής σκηνής να λάβουν θέση. Δεν αρκεί η αναφορά στη μνήμη των θυμάτων, ούτε η συμπαράσταση στους συγγενείς τους. Η υποστήριξη στην LGBTQ κοινότητα πρέπει να είναι διαρκής. Πολιτικοί που εκφράζουν σήμερα τη θλίψη τους είναι οι ίδιοι που πριν λίγους μήνες καταψήφισαν το σύμφωνο συμβίωσης και που, πιθανότατα, σε λίγο καιρό θα καταψηφίσουν και το νομοσχέδιο για τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου. Τα LGBTQ άτομα δεν δικαιούμαστε σεβασμό μόνο όταν πεθάνουμε, τον απαιτούμε και για όσο ζούμε.
Ο ήλιος είναι ήλιος, η δολοφονία είναι δολοφονία και η ομοφοβία, ομοφοβία. Ας αρχίσουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους. Αν σταματήσουμε να κρυβόμαστε πίσω από τις λέξεις, τότε ίσως να σταματήσουν συνάνθρωποί μας να κρύβονται σε ντουλάπες.